గాజు పరదా...


ఈ మనసు అనేది ఉంది చూడూ
అది గాజు పరదాల్లో చిక్కుకున్న
కోతిపిల్లలా ఆలోచిస్తూ వుంటుంది ...
వొక్కోసారి అనిపిస్తూవుంటుంది నాకు- 
దాని చేష్టలు ఎంత విచిత్రమో కదా అని..
దీనికి ఎంత కాల్పనిక శక్తి ఉంటే మాత్రం
ఇన్ని అసంబద్ధ కొరికలా?
ఎంత క్షమాగుణం ఉంటే మాత్రం
ఇంత దాతృత్వమా?
ఎంత కాఠిన్యం ఉంటే మాత్రం
ఇంత కర్కశత్వమా?
వో పట్టాన అంతుచిక్కని విశ్వరహస్యాన్ని
గుప్పెడు స్థలంలో దాచుకున్న
కృష్ణబిలంలాంటి దీని శాస్త్రీయతను
నేను ఎంత శోధించినా అంచనా వేయగలనా?
ఓ మనసా...
బంధించేకొద్దీ విస్తరించే నీ వైశాల్యానికీ
విస్తరించేకొద్దీ బందీ అయ్యే నా సంకుచిత్వానికి
ఎన్నెన్ని భేషజాలో కదా!??

ఎండమావులు...


అలుపులేని బతుకు ప్రయాణంలో
జీవితపు త్రోవంతా కనిపించని చీలికలే!
ఏది ఎండమావో తెలియని బంధాల నీడల్లో
సేదతీరే సమయమంతా తెలియని గుబులే!

కొన్ని ఆశల సౌధాల్లో
ఇంకొన్ని ఆశయాల మేఘాల్లో
యదలోతుల్లోంచి జారిపడే కలతల కన్నీళ్లు!
మనస్పర్ధల అలజడులతో ఉప్పొంగే భావావేశాల్లో
తుడిచిపెట్టుకుపోయే ప్రేమాభిమానాలు!

కోపతాపాల శత్రుసైన్యాన్ని
క్రోధావేశాల బలహీనతల్ని
ధనాత్మక ఆలోచనలతో జయించినపుడే కదా
అపార్థాల అడ్డుగోడలు తొలగి
దారంతా నిండిన సుమగంధాల పలకరింపులు
జీవితాన్ని ఇంకొంత దూరం
ఓపిగ్గా నెగ్గాడానికి దోహదం చేస్తాయి!

అగాధధరీ...


లోతుతెలియని అగాధమంత నీ మనసుతో
అంతులేని ఆకాశమంటూ నన్ను కీర్తిస్తూ
నీలోకి సమ్మోహనంతో స్వాగతిస్తావు!
నీక్కావలసింది అర్థమైనట్లు మెల్లగా నిన్ను పరుచుకొని
నా దాహాన్ని దేహంతో తీర్చుకోవడానికని
తీయని ప్రయాసపడటానికి ప్రయత్నిస్తాను!
అచ్చం జీవితంలానే మొదట మెల్లగా ప్రాకుతూ
ఆపై నడక తర్వాత ఆపకుండా పరిగెత్తి
జీవన గమ్యాన్ని చేరుకున్నట్లు అలసిపోతాను!
నుదుటిపై జారే చెమట చుక్కని ముద్దాడుతూ
నీ కన్నీటి తడిని పరిచయం చేస్తావు!
వ్యధ నిండిన గాలిబ్ గానంలా
అందమైనదిగానే కనిపించే నీ మొహాన్ని
మోహపు మసక వెలుతుర్ల మధ్య వుంచి
కొన్ని బాధల్ని నవ్వులతో కలబొసి
నాపై నిట్టూర్పుతో వంపుతావు!
సహజంగానే నీ తలను నా గుండెలపై వుంచి
నిన్ను సేదతీరుస్తానోలేదో తెలియని నాపై
అసహజంగా ఒక బాధ్యతను మోపి
మన బంధానికి ఇంకాస్త రంగులద్దుతావు!
వ్యధను పంచుకొని బాధను కాసింత తుంచుకోవడానికి
ఎంతైనా ఈ రాత్రుళ్ళు కాస్త సహాయపడతానుకుంటూ
ఎంతోకొంత బోధపడినవాడిలా నీ ఒళ్లో తలపెట్టుకుని
కన్నీళ్లను తుడుస్తూ కాసేపు ప్రపంచాన్ని మరచిపోతాను!

ఆకు పందిరి...

నిన్ను దూరం నుంచి కావలించుకుంటూ
నీ జీవితాన్ని కావలిగాస్తూ
ప్రాణవాయువును కానుకిచ్చే ఆకుపచ్చ హృది
అదిగో అంతరించిపోతున్న ఆ అడవే!

నీకోసం గగన శిఖరాలను కరిగిస్తూ
వురిమే మేఘాలను వింజామరై కదిలిస్తూ
చినుకు రవ్వల్ని నేలదించే అమృతవర్షిణి
అదిగో నువ్వు నరికేస్తున్న ఆ అడవే!

మృత్తిక లోతుల్లో ప్రేమవేర్లను పెనవేసి
నేలంతా పారవశ్యంతో పరచుకుని
నీకు ఆహారాన్నీ ఆహ్లాదాన్నీ పంచె ఆకుపందిరి
అదిగో నీదోపిడీకి ఖాళీ అవుతున్న ఆ అడవే!

రోదించే కరువు కన్నీళ్లు చూడలేక
మట్టికీ మేఘానికీ వంతెనవేసి
నీ మనుగడకు నీళ్ళను ధారబోసే నిచ్చెలి

అదిగో నువ్వు మరచిపోతున్న ఆ అడవే!

దొర గాళ్లు...


వాళ్ళు దొరతనపు కంపుని
దోసోట్లో పట్టుకుతిరిగెటోళ్లు
నువ్వు పొరబాటున కనబడితే
వాళ్ళు ముందు నీ బట్టలు చూస్తారు
నీ పేరును బట్టి ఏమీట్లో వెదుకుతారు
మాటలు కలిపి మూలాల్లో దూరతారు
నీ చర్మం రంగులో నీ పూర్వీ'కుల
రక్త నమూనాల్ని అంచనా వేస్తారు
నీ హోదాలు పలుకుబళ్ళు ఆరా తీసాక
మెల్లగా దోసిలి విప్పి
తాతల గొప్పలు ఇంటిపేరులోని వీరత్వాలు
తోకలోని పౌరుషాలు కథలు కథలుగా నీపై కుమ్మరిస్తారు
నిన్ను సరిగ్గా అంచనా వేశాక
నీపై సానుభూతితోనో నీ పట్ల అజమాయిషీతోనో
మెల్లగా భయపడేలా చేస్తారు
నీ అవసరాలన్నీ తెలుసుకొని
వారి చుట్టూ తిరిగేలా ప్రణాళికలు రచిస్తారు
నీ చుట్టూ తెలియని ఉచ్చు బిగించి
నీ అన్నం మెతుకుల్లో వేలుపెట్టి
నీ జీవితాన్ని వాళ్ళ తీరని ఆకలికి బలి ఇస్తారు
వేటాడ్డానికి అలవాటుపడ్డ దొరల దేహాలు
మళ్లీ ఇంకో బలిపశువుకై వెతుకులాటకు బయలుదేరతాయి

వై ఐ క్రైడ్? | Why I cried ?


పుట్టుకను బట్టో...
పుట్టించిన వాళ్ళను బట్టో...
బాల్యాలు దగ్ధమయ్యే నేలలో
దేశ ప్రగతి సందిగ్ధమే అవుతుంది!
అసంకల్పితంగా దారితప్పి
రెక్కలు మొలవని బాల్యం
సమాజపు సర్కస్ లో
వొక వెలకట్టలేని ప్రదర్శనే అవుతుంది!
అధికార దాహానికి ఓట్లు
ఐదేళ్లు సాగడానికి నోట్లు
ఇన్నిన్ని రాజకీయ కునుకుపాట్లలో
పసిమనసుల జీవితం
తెలియకుండానే వ్యధను నింపుకున్న
సంతోషభరిత గానం అవుతుంది!
నిలువెల్లా గాయపరుచుకున్న
పిల్ల'నగ్రోవి శబ్ధంలో
కనిపించని వో శూన్య వీచికే అవుతుంది!
హక్కులు మాట్లాడే విధ్యకీ
ఆకలిని తరిమే ఆహారానికీ
నోచుకోని చిరు స్వేచ్చాజీవులకు
రాజ్యం ఇప్పుడు యే పరిహారాన్ని ఇచ్చి
ప్రాయశ్చిత్తం చేసుకోవాలి??

ప్రేమ ప్రయోగశాల...


అగాధాన్ని దాచుకున్న నీ కళ్ళలో
అకస్మాత్తుగా పడేసుకున్న నా మనసుని
ఈ రాత్రికి కొంచెం వెతుక్కొనివ్వు....
దేహానికి దేహాన్ని అప్పగించి
సున్నితపు స్నేహపరిమళంతో
నీ లోలోన నన్ను కనుగొననివ్వు...
కొన్నేళ్ల శూన్యాన్ని బద్దలుగొట్టి
నన్ను నీ ఊపిరి శబ్దాల్లో దాచుకొని
కొన్నాళ్ళు నీలో మొలకెత్తనివ్వు...
మెత్తటి నీ చేతుల్లో నా మొహాన్ని ఎత్తుకొని
మోహంతో కొన్ని ముద్దుల్ని జల్లెడపడుతూ
నీ ప్రేమని నా గుండెల్లో రాలనివ్వు...
జీవితపు ప్రయోగశాలలో
మరపురాని కొన్ని ఆప్యాయతలను
ఈ నిశిరాత్రుళ్ళలో నన్ను సృష్టించనివ్వు...

జీవిత సూత్రం!


నేలరాలి భూమి ఋణం తీరుస్తున్న
కొన్ని పూలను మనసుకు హత్తుకొని
ఆ పుప్పొడి గంధాలకు వో గుర్తింపునివ్వాలి!
సుఖాలకు బానిసైన ఈ శరీరంతో
శ్రామికుల చేతులను ప్రేమగా స్పృశించి
కొద్దిసేపు పశ్చాత్తాపపడాలి!
జీవితాంతం గాలినిచ్చే తరువుకు
ఆకలి ఉన్నంతకాలం గింజపెట్టే రైతుకు
దాహం తీర్చే మేఘానికి కొంత ఋణపడి ఉండాలి!
మట్టి వాసనను చుట్టుకొని
ఈ నేలని చెప్పులు లేని కాళ్ళతో ముద్దాడాలి!
జీవితపు కన్నీటి రుచిని చప్పరించి
సముద్ర కెరటాలకు ఖర్చులేని కానుకలు ఇవ్వాలి!  
కొన్ని నవ్వులను మోయడమే కాదు
కాసింత చెమటని...రవ్వంత రుధిరాన్ని
కొందరికోసం ధారబోయాలి!
మానవత్వపు పరిమళాలతో

ఈ భూమిని రవ్వంత తడి చేయాలి!  

ప్రియంవద.....


నువ్వు
నిండైన పూదోటలో
కొన్ని గంధాలు అద్దుకున్న
స్నేహపరిమళానివి!
జ్ఞాపకాల గుమ్మానికి
పచ్చటి తోరణాలు కట్టుకున్న
చిగురువసంతానివి!
మనసు వాకిట్లో
మమకారపు ఊపిరి నింపుకున్న
వలపు హరివిల్లువి!
తాపం రేగిన తనువుకి
విరహ తుంపరలు వెదజల్లిన
తుంటరి తలపువి!
నిశ్శబ్ద హృదయాన్ని
పలుకులతో పరవశింపజేసిన
రసమయ రవళివి!
ప్రాతఃకాల తుషారానికి
పైటకొంగును బహుమతిచ్చిన
వెచ్చని చలిమంటవి!
ప్రదోషకాల లేతవెన్నెలకి
తెల్లని చిరునవ్వులు ధారబోసిన
శ్వేత పద్మానివి!
అగాధమంత బాధకి
ఆనందపు ఆనకట్ట నిర్మించిన
కడలి తరంగానివి!

తెలుగు భాష - సైన్స్ సౌచాలయం...

(ఈనాడు పత్రిక తెలుగు పాండిత్యం మీద విరక్తి కలిగి రాసిన ప్యాసం)

నిజానికి సైన్స్ అండ్ టెక్నాలజీ (శాస్త్ర సాంకేతిక) పదాలకి భాషతో సంబంధంలేదు. పైపెచ్చు జ్ఞానానికి భాషా ప్రాంతీయ బేధాలు లేవు. అంతర్జాతీయ భాష ఇంగ్లీష్ ను చుడండి. అది గ్రీక్, ప్రెంచ్, స్పానిష్, వంటి అనేక భాషలలోని పదాలతో అందంగా ముస్తాబయింది. ఎప్పటికప్పుడు ఆక్స్ఫోర్డ్ యునివర్సిటీ ఇతర భాషలలోని కొన్ని వాడుక పదాలను ఇంగ్లీష్ భాషగా గుర్తించి అంతర్జాతీయ ఖ్యాతిని ఇస్తుంది. విధంగా ఇంగ్లీష్ భాష మన్ననలు అందుకుంటోంది. ఇలాంటి పరిశోధనా సంస్థ గానీ, యునివర్సిటీ గానీ తెలుగులో ఉన్నదా?? మొన్నీమధ్య 2017-18 బడ్జెట్ లో తెలుగు భాషా ప్రాధికార సంస్థ ఏర్పాటు ప్రస్తావన వచ్చింది. నిధుల కేటాయింపు జరిగింది. దాని ఊసే లేదు ఇప్పుడు. ఇంకొక భాషలోని తీపిదనాన్ని గుర్తించి యధాతధంగా మన లిపిలో రాయడం వల్లే మన మాతృభాషకు ఇంకొంత ఆయుష్షు పోసిన వారం అవుతాము.

స్నిగ్డత, వక్రీభవన గుణకం, ఘర్షణ, వివర్తనం, వ్యతికరణం, తలతన్యత, బాస్వరం, ఉదజని, నత్రజని, బొగ్గుపులుసు వాయువు వంటి సైన్స్ పదాలను తెలుగుమీడియం లో మన మహానుభావులు జొప్పించి పిల్లలకు తెలుగుపట్ల అసహ్యం కలిగించేలా చేసి ఇప్పటికే తమ సవితి భక్తిని చాటుకున్నారు. వీటికి ఇంగ్లీష్ మీడియం విద్యార్ధి అయినా చదివి అర్థం చేసుకోగలడా?? ఇలా ఇంగ్లీష్ లోనే యధాతదంగా ఉంచాల్సిన పదాలు వందల్లో ఉన్నాయి మన తెలుగులో. ఇలా తెలుగులో శాస్త్ర సాంకేతిక పదజాలం నేర్చుకున్న విద్యార్ధి పైచదువులకు వెళ్ళినప్పుడు ఇంగ్లీష్ లోనే చదవాలి. మాస్టర్స్, పి.హెచ్.డి. వంటి ఉన్నత విద్యలో మనం తడ్జుమా చేసిన తిక్క తెలుగు ముడ్డి తుడుచుకోవడానికి కుడా పనికి రాదు. అటువంటప్పుడు మనకు ఇలాంటి తడ్జుమాలు అవసరమా అని ఒక్కసారి గుండెలమీద చెయ్యి వేసుకొని ఆలోచించాలి. ఇంగ్లీష్ లో సమానార్థం కోసం వెతికి, దొరక్క, సంస్కృతం, హిందీ, ఉర్దూ పదాలను తెలుగు పదాలుగా మార్చడానికి ఎంతో శ్రమ పడ్డ మన భాషా కోవిదులకి కొద్దిగైనా సిగ్గు ఉండాలి. పిల్లల భవిష్యత్తే మన తెలుగు భవిష్యత్తని వారికి తెలియదా??

తెలుగును ఉద్ధరించడం అంటే ఆంగ్ల పదాలను తిక్కతిక్క తెలుగు పదాలలో మార్చడమా??  శ్లోకాలు, భక్తి కథలు తడ్జుమా చేయడమా??  చదువరులకు, సామాన్యులకు చుక్కలు చూపించడమా? వాటివల్ల భావితరాలకు ఉపయోగం అసలు ఉందా?? మనం నలుగురిలో ఏం మాట్లాడుతున్నామో అదే మన భాష. భాష కొత్తదనాన్ని సంతరించుకున్నప్పుడే దానికి అందంతో పాటు భవిష్యత్తు కూడా వస్తుంది. పక్క రాష్ట్రాల్లో వారి భాష పట్ల ప్రేమ చూపిస్తున్నారు సరే. కానీ ఎంత మూల్యానికి?? ఇలా అర్థం కానీ పదాలతో రెండు తరాలు గడిస్తే చాలు తెలుగు భాష పట్ల విరక్తి కలిగి మన భాష అంతర్ధానం అవుతుంది. విషయాన్ని మేధావులు, కవులు, రచయితలూ ఆలోచించాలి. కవితలూ, రచనల్లో ఎలాంటి భాషనూ అయినా రాసే స్వతంత్రం రచయత/కవికి ఉంటుంది. కానీ ముఖ్యమంత్రీ నుంచి మూర్కుడి దాకా ప్రతి ఒక్కరికీ సమాచారాన్ని తప్పుదోవ పట్టించకుండా ప్రసారం చేయాల్సిన బాధ్యత ప్రింట్ మీడియా, ఎలక్ట్రానిక్ మీడియా పై ఉంది. 

మాతృభాషను జీవనదిగా కాపాడుతున్న ఘనత పత్రికలదే. తెలుగు భాషాపరివ్యాప్తిలో, ప్రయోగాల్లో ప్రసారమాధ్యమాల భాష విశిష్టతను సంతరించుకుంది. అక్షరదోషాలు, ఇతర భాషాపదజాలాన్ని ఎక్కువ వాడడంవల్లే తెలుగుభాషకు ప్రమాదస్థితి వస్తోందేమో అన్నది విశ్లేషించాల్సిన అంశం. కొత్తపోకడలు పత్రికల్లో ప్రతిబింబించాలని పాకులాడడంవల్ల పత్రికలభాష 'రెంటికి చెడ్డ రేవడి'గా మారింది. నిన్న మొన్నటి వరకు ప్రసారమాధ్యమాల భాష ప్రజలకు ప్రమాణం. ప్రస్తుతం నడుస్తున్న నవీకరణోద్యమంలో వాడుకభాషనే మాటకు ప్రాణమని సామాన్య ప్రజలు, విద్యార్థులూ భావిస్తున్నారు. కానీ ఇది ప్రామాణికతకు నిలువుటద్దమయిన ప్రసారమాధ్యమాల భాషకు పూర్తిగా వైరుధ్యం అంటారు భాషావేత్తలు. ''అసలిప్పుడు మనం చదువుతున్న పత్రికల్లో, మనం వింటున్న, చూస్తున్న 'రేడియో', 'టెలివిజన్', 'సినిమా' వంటి 'మాస్మీడియా'లో వాడుతున్న భాషకు నిర్దిష్ట స్వరూపస్వభావాలే లేవు, భాషకు నీతీలేదు, నియమమూ లేదు, ఇది అన్ని విధాలా అపసవ్యమైన అవాంఛనీయమైన భాష'' అన్న విమర్శ కూడా ఇటీవలికాలంలో ఎంతోమంది నోట ప్రబలంగా వినిపిస్తోంది. అయితే ఇది అంతతేలికగా కొట్టిపారేయాల్సింది కాదు.
భాషకు పదజాలమే అభివ్యక్తిసాధనం. ప్రతిభాషలోను అన్ని అంశాలనూ వ్యక్తీకరించ డానికి సరిపడే పదసంపద ఉండకపోవచ్చు. నేపథ్యంలో విస్తరిస్తున్న శాస్త్ర, సాంకేతిక రంగాల పారిభాషకపదజాలాన్ని యథానువాదం చేయడానికి కొన్ని పత్రికలు స్వతంత్రిస్తున్నాయి, పెచ్చుమీరుతున్నాయి, అపహాస్యం పాలవుతున్నాయి పిల్లలను, పెద్దలనూ భయబ్రాంతులకు గురిచేసి వాంతులు చేసుకునేలా చేసి చివరకు అదే న్యూస్ పేపర్తో పొట్లం కట్టుకొని, తిన్నాక మూతి తుడుచుకునేలా చేసే స్తాయికి దిగజారాయి. నవీన పదాన్వేషణ ఆహ్వానింపదగిందే కానీ ప్రయోగాలు పాఠకులకు ఎంతవరకు అవగమవుతాయనే విషయాన్ని పాత్రికేయులు ఆలోచించాలి.
హెల్మెట్ సిరస్త్రాణమ్
కాంపస్ ఇంటర్వ్యూ ప్రాంగణ ఉద్యోగాలు
బులెట్ ప్రూఫ్ జాకెట్స్ తూటా రక్షణ కవచాలు
టచ్ స్క్రీన్ తాకే తెర
ఎయిర్ హోస్ట్రేస్ గగన సఖి
ఇంటర్నెట్ అంతర్జాలం
సెల్ ఫోన్ చరవాణి
ఫేస్బుక్ ముఖపుస్తకం
వాల్ పోస్టర్ గోడ పత్రిక
పొంప్లెట్స్ కరపత్రాలు
టాయ్లేట్ సౌచాలయం
ఔటర్రింగ్రోడ్‌ - బాహ్య వలయ రహదారి,
రియల్ఎస్టేట్‌ - స్థిరాస్తి,
బాస్కెట్బాల్‌ - బుట్టబంతి ఆట
యూనిపామ్‌ - ఏకరూపదుస్తులు

ఇవి కనిపెట్టిన తెలుగుభాషాభిషక్కులకు తెలుగు ప్రేమికులకు వేవేల దండాలు_/\_

వార్తాపత్రికల్లారా...తెలుగును సరళం చేయండి .... భావి తరాలకు తెలుగు తేనెను అందించండి
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...