ఆమె కోసం అందంగా పేర్చబడుతున్న
ఈ కన్నీటి అక్షరాలు
కేవలం దుఃఖ్ఖానికో దురదృష్టానికో
ప్రతీకలు కాదలుచుకోలేదు...
విధిని ఎదిరించి
సమాజానికి సవాలు విసరడానికో
ఆమెకై సానుభూతికోసం అర్థించడానికో
ఈ అక్షరాలను వృధాచేయదలుచుకోలేదు...
ఆమె సున్నితపు యద అంచులను
సరళంగా చీల్చి
బ్రతుకును కోరుకొని దారిలో మలుపులు తిప్పిన
కొన్ని నిస్వార్థపు త్యాగాలను కప్పివేసే ఈ అక్షరాలు
ఆమె గుండె గోడలపై రాసుకున్న
ఓటమి తాలూకు విజయాల్ని
ఆనందంగా వినిపించే విషాదప్రహసితాలు!
ఛిద్రమయిన కలల్ని ఇంకోసారి కలగనకుండా
నిద్రనే మానేసిన ఆ వనితను స్పృశించడానికి
ఆతృతతో పరిగెడుతున్న ఈ అక్షరాలు
తొలివేకువ పక్షుల కువకువలతో
సంభాషిస్తున్న మౌన సరాగాలు...
