మళ్ళీ వొకసారి వచ్చివెళ్ళాలనుంది..
అద్దమంటి దేహానికి ఆకాశముక్కల్ని అద్దుకుని
విశ్వమై నిన్నొక్కసారి పలకరించాలనుంది...
చెప్పకుండా చెంతచేరి
సన్నగిల్లుతున్న కొన్ని భావాల్ని అకస్మాత్తుగా నీమదిలో నింపి
వొకింత విశ్వాసాన్ని నింపాలనుంది...
కత్తిరించబడ్డ నా హృదయరెక్కల్ని
రహస్యంగా యేరుకుని
నీ వొడిలో ఇంకోసారి వాలిపోవాలనుంది....
తనువుల దాహం తీరక
సెలయేరై పారిన క్షారస్వేదంలో
వొకసారి పరవశంతో రమించాలనుంది...
బయటపడలేని భారమైన భావాల్ని
నానుంచి వేరుచేసి
నీముందు మౌనంగా గుట్టువిప్పాలనుంది...
పయనించే నీ గమనంలో వెంబడిస్తూ
వాడిపోయిన దారుల్లో
పచ్చటి వనాన్ని చిగురింపజేయలనుంది...
దూరమైన నీ నిచ్వాశల్లో
భావాల పుప్పొళ్ళను సేకరిస్తూ
గండుతుమ్మెదనై తిరగాడాలనుంది...
అనిశ్చిత ఈ లోకంలో
అనుకోకుండా మరణించినా
ఆత్మగా మారి నీతోనే ఉండిపోవాలనుంది...
23.05.2015