మనసు లేక...

కన్నీటిని సిరాగా పోద్ద్దామంటే;
చీకటిని రాత్రి మెత్తగా హత్తుకుంది!
కన్నీటిని వదిలి కౌగిలించుకోమంది!!

వేదన్ని కాగితాల్లో రాద్దామంటే;
వెన్నెల తెర వింతగా విస్తరించింది!
వేదన్ని వెలుగులో వదిలేయమంది!!

బాధల్ని అక్షరాల్లో బంధిద్దామంటే;
మంచుపొర చల్లగా అలుముకుంది!
బాధల్ని తుషారంలో తుంచేయమంది!!

అక్షరాలే దొరక్క
రాతికలాన్నే మోస్తూ
అసలు మనసే లేని నేను
బ్రతికున్న శవమై పరిగెడుతున్నా!
నల్లటి నా నీడపై నేనే సవారీ చేస్తున్నా!!

19/12/2013