ప్రేమ లేఖను ఇలా రాయొచ్చా? నేనెప్పుడూ రాయలేదు. ఇదే నా మొదటి ప్రేమలేఖ.
ప్రియాతిప్రియమైన నా హృదయ దేవతకి, నీ తలపులనే అక్షరాలుగా కుమ్మరించి రాస్తున్నా ఈ తొలి ప్రేమ లేఖ. నువు మొదటిసారి కనిపించినపుడు నీ అందం నన్నేమీ మాయ చేయలేదు. నాలో ఏ అలజడీ సృష్టించలేదు. నిజం చెప్పాలంటే సాధారణ అమ్మాయిలాగే నాకు కనిపించావు. కానీ నీ అందంలో ఒదిగిన అమాయకత్వం నన్ను ఆకట్టుకుంది. ఆ అమాయకత్వంలో దాగిన గడసరిదనమే నన్ను ముగ్దుణ్ణి చేసింది. అప్పుడే నీకు నా మనసును నీకు తెలపాలనుకున్నా. నా మదిలో ఎక్కడో దాగిన మొహమాటం దాన్ని ఆపింది. నేని క్రికేట్ ఆడేటప్పుడు నువ్వెప్పూడో ఒకసారి అటుగా వస్తావు. నీ చూపులు నన్ను గమనించాలని ఎంత గోలచేశానో నలుగుర్లో. అవి నీకు ఇబ్బంది పెట్టిఉంటే క్షమించు. నువ్వు ఉదయానే ఇంటిముందు ముగ్గులేస్తావని తెలుసు అందుకే నిన్ను చూడ్డానికని అదేపనిగా మీ ఇంటికి పెపర్ వేయడానికని పనిలో చేరను. ఒకరోజు నువ్వు సరిగ్గ చుక్కలు కలపకుండా ముగ్గును తప్పుగా వేసి ఏంచేయాని ఆలోచించి కంగారుగా తుడిపేస్తూ తెల్లటి ముగ్గుపిండిని స్పృశించిన నీ చేతుల్తో ముంగురుల్ని సవరించావు. అప్పటీ హావభావాలు చిలిపిగా నా మదిలో ఇప్పటికీ గిలిగింతలు పెడుతూనేఉన్నాయి. నువ్వు అప్పుడప్పుడూ స్కూటీలో దూసెళ్తే నీ కురులు గాలికి నాట్యమాడి నన్ను ఆహ్లాదపరుస్తాయి. చున్నీ రెపరెపలాడి నా గుండె వేగాన్ని పెంచేస్తుంది. నీ స్థైర్యం చూసినప్పుడల్లా నేను మంత్రముగ్దుణ్ణి అయిపోయి అలా చూఉస్తూనే ఉంటాను. ఎప్పుడూ నన్ను కన్నెత్తి చూసేదానివి కాదు. ఈ మధ్యెందుకో నన్ను గమనిస్తున్నట్లూ నీ చూపులు నా విరహాన్ని అర్థంచేసుకుంటున్నట్లు నాకనిపిస్తోంది. మొన్న మార్కెట్లో నిన్ను చూస్తూ డజన్ కొత్తిమీర అడిగినప్పుడు నవ్వావుగా. ఆ నవ్వులు నా హృదయంలో ఎప్పటికీ పదిలమే. ఈ చనువునే ఆసరాగా తీసుకుని ఎంతో ధైర్యం చేసి చెప్పేస్తున్నా ప్రియతమా. నా మనస్సు నిన్ను కోరుకుంటోంది. ఎందుకని అంటే నేను మాటల్లో చెప్పలేను. అది నావల్ల కావడం లేదు. నీ మీదున్న నా ప్రేమని మూడు మాటల్లో చెప్పాలని లేదు. నువ్వు అంగీకరిస్తే జీవితాంతం దాన్ని పంచాలని ఉంది. నా మదిలో ఉన్న ప్రేమని ఇంకెలా చెప్పాలో నాకు అర్థం అవట్లేదు. ఇది నీకు ఏమాత్రం అర్థమైనా మీ అన్నయ్యకు చెప్పొద్దు ప్లీస్. " నువ్వు నాకు ఇష్టం లేదు" అని కూడా చెప్పొద్దు. అలా చెప్పాలనుకుంటే రేపు ముగ్గు వేయడానికి రావొద్దు. నా జీవితంలో నీ రాక కోసం ఎదురుచూస్తూ ఇంతటితో ముగిస్తున్నా. స్పందిస్తావు కదూ...
ప్రియాతిప్రియమైన నా హృదయ దేవతకి, నీ తలపులనే అక్షరాలుగా కుమ్మరించి రాస్తున్నా ఈ తొలి ప్రేమ లేఖ. నువు మొదటిసారి కనిపించినపుడు నీ అందం నన్నేమీ మాయ చేయలేదు. నాలో ఏ అలజడీ సృష్టించలేదు. నిజం చెప్పాలంటే సాధారణ అమ్మాయిలాగే నాకు కనిపించావు. కానీ నీ అందంలో ఒదిగిన అమాయకత్వం నన్ను ఆకట్టుకుంది. ఆ అమాయకత్వంలో దాగిన గడసరిదనమే నన్ను ముగ్దుణ్ణి చేసింది. అప్పుడే నీకు నా మనసును నీకు తెలపాలనుకున్నా. నా మదిలో ఎక్కడో దాగిన మొహమాటం దాన్ని ఆపింది. నేని క్రికేట్ ఆడేటప్పుడు నువ్వెప్పూడో ఒకసారి అటుగా వస్తావు. నీ చూపులు నన్ను గమనించాలని ఎంత గోలచేశానో నలుగుర్లో. అవి నీకు ఇబ్బంది పెట్టిఉంటే క్షమించు. నువ్వు ఉదయానే ఇంటిముందు ముగ్గులేస్తావని తెలుసు అందుకే నిన్ను చూడ్డానికని అదేపనిగా మీ ఇంటికి పెపర్ వేయడానికని పనిలో చేరను. ఒకరోజు నువ్వు సరిగ్గ చుక్కలు కలపకుండా ముగ్గును తప్పుగా వేసి ఏంచేయాని ఆలోచించి కంగారుగా తుడిపేస్తూ తెల్లటి ముగ్గుపిండిని స్పృశించిన నీ చేతుల్తో ముంగురుల్ని సవరించావు. అప్పటీ హావభావాలు చిలిపిగా నా మదిలో ఇప్పటికీ గిలిగింతలు పెడుతూనేఉన్నాయి. నువ్వు అప్పుడప్పుడూ స్కూటీలో దూసెళ్తే నీ కురులు గాలికి నాట్యమాడి నన్ను ఆహ్లాదపరుస్తాయి. చున్నీ రెపరెపలాడి నా గుండె వేగాన్ని పెంచేస్తుంది. నీ స్థైర్యం చూసినప్పుడల్లా నేను మంత్రముగ్దుణ్ణి అయిపోయి అలా చూఉస్తూనే ఉంటాను. ఎప్పుడూ నన్ను కన్నెత్తి చూసేదానివి కాదు. ఈ మధ్యెందుకో నన్ను గమనిస్తున్నట్లూ నీ చూపులు నా విరహాన్ని అర్థంచేసుకుంటున్నట్లు నాకనిపిస్తోంది. మొన్న మార్కెట్లో నిన్ను చూస్తూ డజన్ కొత్తిమీర అడిగినప్పుడు నవ్వావుగా. ఆ నవ్వులు నా హృదయంలో ఎప్పటికీ పదిలమే. ఈ చనువునే ఆసరాగా తీసుకుని ఎంతో ధైర్యం చేసి చెప్పేస్తున్నా ప్రియతమా. నా మనస్సు నిన్ను కోరుకుంటోంది. ఎందుకని అంటే నేను మాటల్లో చెప్పలేను. అది నావల్ల కావడం లేదు. నీ మీదున్న నా ప్రేమని మూడు మాటల్లో చెప్పాలని లేదు. నువ్వు అంగీకరిస్తే జీవితాంతం దాన్ని పంచాలని ఉంది. నా మదిలో ఉన్న ప్రేమని ఇంకెలా చెప్పాలో నాకు అర్థం అవట్లేదు. ఇది నీకు ఏమాత్రం అర్థమైనా మీ అన్నయ్యకు చెప్పొద్దు ప్లీస్. " నువ్వు నాకు ఇష్టం లేదు" అని కూడా చెప్పొద్దు. అలా చెప్పాలనుకుంటే రేపు ముగ్గు వేయడానికి రావొద్దు. నా జీవితంలో నీ రాక కోసం ఎదురుచూస్తూ ఇంతటితో ముగిస్తున్నా. స్పందిస్తావు కదూ...
No comments:
Post a Comment