రా...మళ్ళీ పుట్టేద్దాం!!

మన సుధీర్ఘ ప్రయాణపు నిట్టూర్పు విడిచిన వాయుప్రవాహం

వసంత కోయిలకు పోటీగా

వెదురువనాల్లో దూరి వేణుగానాలాలపిస్తోంది.

వేసవి చిచ్చులు రాల్చిన నీ కొపపు నిప్పు కణికలు

తనువంతటినీ తడిమి తగలబెట్టినా

మనసు శితలంలో మంచుముక్కలా చల్లబడుతోంది.

నా గుబులు గుండె గవిలో మిణుగుర్లా మెరిసిన సందేహానికి

సమాధి కట్టిన సంశయమేదో

మేధోసంపత్తికి అసంతృప్తిని మిగిల్చింది.

చవకబారు తెలివితేటలు వికటించి

చిక్కి శల్యమైన నా సందేహ దేహం కాస్తా

శిధిలమై శిలాజంగా నిర్వీరమైపోయింది.

పవిత్రంగా నిర్మించుకున్న మన ప్రేమవంతెన మాత్రం

రామసేతులా కలల అలలపై తేలియడి

సజీవంగా మిగిలిపోయింది.

ఇవాల్టి ప్రేమను రెట్టించి

రేపటికి మరింతపొందడానికని నిన్నను నెట్టేసి

కొత్త ప్రభాతమేదో ఉత్సుకతతో ఎదురుచూస్తోంది.

రా... ఎంచక్కా రేపు మళ్ళీ పుట్టేద్దాం!!