నాకెందుకో మాట్లాడ్డం రాదు.

నాకెందుకో మాట్లాడ్డం రాదు.
కదిలించి గిలిగింతలు పెడితే
కొద్దిగా నవ్వి ఊరుకుంటాను.

ఎప్పుడో ఒకసారి ఏదో భయంభయంగా
ఆచితూచి రెండు మాటలు మాట్లాడతాను.

ఎన్నో ఊసుల్ని మనసులోంచి తీసి
ఎదుటివాళ్ళ మస్తిష్కంలో ముంచాలని
మాటిమాటికీ ప్రయత్నిస్తుంటాను.
పెదాలు మాత్రం బద్దకస్తుల్లా
ఒక్క మాటనూ గడప దాటనీయవు.

అప్పుడప్పుడూ అసంధర్భంగా అప్రయత్నంగా
కొన్ని పదాలు అలా వచ్చేస్తుంటాయి.
అవి వెగటు పుట్టిస్తూ విచిత్రంగా ఉంటాయి.
నా పైత్యాన్ని నలుగురికీ చాటుతుంటాయి.
నాకు మళ్ళీ మాటలు నేర్పించడానికి
అమ్మ అమ్మమ్మలకూ ఓపిక లేకపోయింది.
నేను మళ్ళీ నేర్చుకోవడానికి
బాల్యంలో ఉన్నంత ఉత్సాహమూ లేదు.
అందుకే మాటలు రాని నేను
మొండి కవితలు రాస్తూ
ఇలా మాటలొచ్చిన మూగవాడిగా మిగిలిపోతున్నా.

08/10/2013