ఆశలు చిగురిస్తూనే ఇన్ని ఆంక్షలెందుకో ?
ఆమని పలకరిస్తూనే అకాల కరువెందుకో?
మాయని గాయానికి తీపి లేపనమెందుకో?
ఎగిరిపోని మనసుకి ఊహల రెక్కలెందుకో ?
కరిగిపోయే కాలానికి కరుణసలే లేదెందుకో ?
తరిగిపోయే యవ్వనానికి కోర్కెల సెగలెందుకో?
సేదతీరే దేహానికి విశ్రాంతికై తీరిక ఉండదెందుకో?
పారిపోయే ఆయుష్షుకి ప్రాణంతో పనిలేదుందుకో?
చేయని తప్పుకు సమర్థనల సముదాయింపులెందుకో?
మూసిన భావాలకు బయటపడాలని ఆవేశమెందుకో ?
చెరగని ప్రేమ ధార రాతి మనసును మార్చలేదెందుకో?
తెరచి ఉన్న కన్నులు కన్నీటికి సాక్షాలౌతాయెందుకో ?
నిజమే..,అన్నీ ఉన్నా ఇంకా ఈ అక్షర దారివెంట ఈ పయనమెందుకో.,
ReplyDeleteచాలా బాగుంది సర్ మీ కవిత.
అక్షరమే వ్యసనం కాబట్టి... ఫాతిమా జి.... త్యాంక్యు
Delete